-
1 drwić
(-wię, -wisz); imp -wij; za-; vi drwić (z) (+gen) — ( wyśmiewać się) to mock (at); ( lekceważyć) to sneer (at), to jeer (at)* * *ipf.-ij deride, sneer, jeer, mock; drwić z prostaka deride a simpleton; drwić sobie z niebezpieczeństwa scoff at danger; drwiąca mina smirk; drwiący uśmiech derisive smile.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drwić
См. также в других словарях:
drwić — ndk VIa, drwię, drwisz, drwij, drwił «szydzić z kogo, kpić, wyśmiewać się; lekceważyć kogo albo co» Drwić z czyjejś naiwności. Drwić z niebezpieczeństwa. Drwiono z zarozumialca. Drwiąca mina. Drwiące spojrzenie, uśmiech. ◊ Los sobie z kogoś drwi… … Słownik języka polskiego
